ارزیابی شیوع جهش های a۲۱۴۳g، a۲۱۴۲g و a۲۱۴۲c در ایجاد مقاومت به کلاریترومایسین در سویه های هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از استان چهارمحال و بختیاری

چکیده زمینه و هدف: رژیم های درمانی متداول برای ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری شامل دو آنتی بیوتیک، همراه با مهارکننده های پمپ پروتونی و ترکیبات بیسموت است. کلاریترومایسین یکی از کلیدی ترین آنتی بیوتیک های مورد استفاده در رژیم های درمانی در ایران است. هدف از این پژوهش، تعیین مقاومت به کلاریترومایسین و ارزیابی نقش جهش های نقطه ای متداولa2143g ، a2142g و a2142c در ایجاد مقاومت به این دارو می باشد. روش بررسی: این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی (مقطعی) بر روی 263 بیمار مراجعه کننده به بخش اندوسکوپی بیمارستان هاجر شهرکرد در تابستان 1386 انجام شد. نمونه های بیوپسی بر روی محیط انتخابی بروسلا آگار کشت و گرمخانه گذاری گردید. برای تعیین هویت h.pylori از روش رنگ آمیزی گرم، اوره آز، کاتالاز، اکسیداز و pcr به منظور شناسایی ژن urec و برای ارزیابی مقاومت به کلاریترومایسین نیز از روش استاندارد دیسک دیفیوژن clsi (clinical and laboratory standards institue) استفاده گردید. جهش های a2143g و a2142g با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و آنزیم های برش دهنده bsai و mboii با روش pcr-rflp شناسایی گردید. همچنین برای شناسایی جهش a2142c از پرایمرهای اختصاصی و روش pcr استفاده شد. یافته ها: با آزمون pcr، جداسازی 84 سویه h.pylori (94/31%) مورد تایید قرار گرفت. از 19 سویه مقاوم، 13 مورد (42/68%) جهش a2143g، 3 مورد (79/15%) جهش a2142g، 2 مورد جهش a2142c (53/10%) و 1 جهش ناشناخته شناسایی گردید. نتیجه گیری: به دلیل میزان مقاومت قابل توجه به کلاریترومایسین، ضرورت ارزیابی مستقیم این جهش با روش های مولکولی در سایر مناطق کشور وجود دارد. کلید واژه ها: هلیکوباکترپیلوری،کلاریترومایسین، 23srrna ،pcr-rflp.، مقاومت دارویی وصول مقاله: 11/9/88 اصلاحیه نهایی: 12/11/88 پذیرش مقاله: 8/1/89